شرح کپسول فلوکونازول
شرح کپسول فلوکونازول
Fluconazole یک داروی ضد قارچی است که برای درمان عفونت های خاص تجویز می شود. تهوع و اسهال اثر قرص فلوکونازول است.
در این مقاله ما خوشحالیم که در مورد کپسول فلوکونازول صحبت کنیم. امیدواریم مورد توجه شما قرار گیرد دوستان عزیز، این مسئولیت شماست که شجاعت، مصرف و تعیین دوز دارو خود را تعیین کنید و سایت شجاعت مسئولیت مصرف دارو را نداشته باشد. اطمینان حاصل کنید قبل از استفاده از این دارو با پزشک خود مشورت کنید و از مصرف بیش از حد دارو جلوگیری کنید!
مشخصات کپسول فلوکونازول
فلوکونازول (انگلیسی: فلوکونازول) رده درمان: داروهای ضد قارچی داروی دارویی: قرص ها، کپسول ها
کپسول فلوکونازول چیست؟
فلوکونازول یک داروی ضد قارچی است که برای کاندیدیازیس دهان، گلو و عفونت واژن و سایر عفونت های قارچی تجویز شده است. این دارو از بین بردن عفونت قارچها و مخمرها را از بین می برد. البته، مصرف این دارو تنها توسط پزشک تجویز شده مجاز است و داروهای بدون قاعده بدون دارو ممکن است مضر باشد. پیشگیری از عفونت مخمر در بیماران با خطر بیشتر عفونت نسبت به دیگران، مانند داروهای شیمی درمانی و پرتودرمانی، استفاده دیگری از فلوکونازول است. در واقع، رشد قارچ هایی که باعث عفونت می شود را کاهش می دهد. توجه داشته باشید که فلوکونازول تنها در درمان عفونت های قارچی موثر است و نمی تواند به درمان عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی و عفونت های باکتری کمک کند. این دارو به عنوان کپسول و قرص خوراکی 50، 100، 150 و 200 میلی گرم و همچنین سوسپانسیون دهانی موجود است. این دارو به طور عمده در ادرار دفع می شود.
کپسول فلوکونازول
کاندیدیازیس واژینال کاندیدیازیس خوراکی رحمی و مننژیت کریپتوکوک عفونت های دستگاه ادراری پیشگیری و کاهش عفونت در بیماران تحت شیمی درمانی یا پرتودرمانی.
تعاملات دارویی فلوکونازول کپسول
داروهای ضددردی، داروهای ضد صرع (تکنیک قلبی)، داروهای قلبی (وارفارین، وراپامیل و سزاریدپید)، داروهای دستگاه گوارش (سایمتیدین)، گلوکوز (گلبنکلامید، گلبوریید)، آسم مازول، سزارین، آلکالوئید انگل مانند ergotamine، eritromycin، pimoside، quinidine، ترفنادین، وریکونازول و الکل. بسیاری از داروها ممکن است با فلوکونازول ارتباط برقرار کنند و عوارض جانبی ناخواسته یا بالقوه مضر داشته باشند. اگر هر یک از داروهای زیر را مصرف کنید، به پزشک خود بگویید، زیرا ممکن است نیاز به تغییر در برنامه درمان داشته باشید: بدترین؛ پردنیزون تئوفیلین؛ ویتامین A؛ توتون و تنباکو؛ داروهای ضد افسردگی - به عنوان مثال: آمیتریپتیلین، نورریپتیلین؛ دیگر داروهای ضد قارچی - مثلا آمفوتریسین B یا وریکونازول؛ داروهای فشار خون - به عنوان مثال: هیدروکلروتیازید (HCTZ)، لوزارتان، آملودیپین، سیلپین، نایفیدپیین، وراپامیل؛ رقیق کننده های خون مانند وارفارین، کومادین، آنتوونیوم؛ داروهای سرطان مانند: سیکلوفسفامید، وین کریستین، وینبلاستین؛ داروهای کلسترول - M Nand: آتورواستاتین، سیمواستاتین، فلوواستستین؛ داروهای ایدز / ایدز مانند: ساخارین، زیدوودین و غیره؛ داروهای جلوگیری از رد پیوند عضو - مانند: سیکلوسپورین، تاکرولیموس یا سیرولیموس و مواد مخدر (فنتانیل، آلفنتانیل، متادون) داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند: Celecoxib، Ibuprofen، Naproxen؛ داروهای خوراکی برای درمان دیابت (گلیبارید، تولوبامید، گلاییزید)؛ داروهای ضد تشنج - مانند: کاربامازپین، فنیتوئین؛ داروهای ضد سل - مانند ریفامپین، ریفابوتین؛ فلوکونازول با آن مواجه می شود و داروهای دیگر نیز ممکن است با E. coli مرتبط باشند. داروها مانند ویتامین ها و داروهای گیاهی تعامل می کنند. در هر زمان در طول درمان خود، هر دارو مصرفی، یا اگر قصد شروع یا پایان دادن به آن را دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. لیستی از تمام داروهایی که با پزشک خود میگیرید و لیست آنها را نشان دهید.
